The Torero's (Hilversum)

The Torero's uit Hilversum met hun Spaanse naam vochten niet met stieren maar met hun gitaren. De gitaargroep werd in 1962 opgericht door sologitarist Hans Hollestelle, die eerder in het schoolbandje THE FLYING ARROWS (later omgedoopt in PETER & his DYNAMITES) speelde. Zijn broer Hans zat als bassist in de groep. Hans en Jan zijn zoons van de klassiek geschoolde basbariton David Hollestelle (1916-2001). David Hollestelle was een pupil van zangpedagoog Laurens Bogtman. Van 1947 tot 1953 was hij koorleider van het Nederlands Omroep Koor en vanaf 1953 werd hij befaamd om zijn oratorium en concert optredens met werken van met name J.S. Bach (Matthäus-Passion), G.F. Händel en Mendelssohn.

 

Na een succesvolle deelname van PETER & his DYNAMITES aan de talentenjacht "Loosdrechtse Concours" haakte hun slaggitarist Jaap de Hoog af (hij zou later af en toe als invaller nog meedoen) en gingen Hans en Jan Hollestelle, Rudy Kleijn op drums en zanger Peter Langhorst alias Peter Welch samen met Martin Bijlard (ex- THE BUTLERS) door onder hun nieuwe naam THE TORERO'S. Hans Hollestelle was in die tijd leerling aan het Hilversumse muzieklyceum waar hij klassiek gitaar studeerde. Jan Hollestelle zat op de L.T.S. en volgde vioollessen. Martin Bijlard werkte op een confectiefabriek en Rudy Kleijn zat op het lyceum.

 

Hans en Jan begonnen met zelfbouw gitaren in hun eerste bandje THE FLYING ARROWS. Beiden waren niet alleen begenadigde gitaristen maar ze hadden eveneens een technische knobbel. Het element op de bas van Jan was zelfgemaakt en op de gitaar van Hans waren Royal (= Egmond) elementen gemonteerd. Hans Hollestelle kon zich destijds nog geen Dynacord Echocord echobox veroorloven (fl 1000) maar een Wem Copycat wel ( fl 450). Het geluid van de Echocord beviel hem niet -te donker- en de Copycat eigenlijk ook niet. Dus modificeerde hij deze zelf als volgt. Het signaal van de derde weergavekop sloot hij aan op de regelaar van de tweede ingang aan daarna naar de derde kop. Zodoende kon hij de laatste en dus belangrijkste echo traploos instellen. Heel slim!

 

De Indo zanger Roderick 'Roddy' Wahr had al enige ervaring opgedaan in Engeland als zanger van THE RAIDERS en nadat hij in Bussum bij zijn ouders was komen wonen werd hij in 1963 als zanger als opvolger van Peter Welsh bij The Torero's actief. Roderick ging zich echter meer toeleggen op het schrijven van songs. In 1966 componeerde hij Dreammaker voor LES BAROQUES en in 1968 schreef hij samen met Dick Bakker Ups and Downs voor THE EDDYSONS. Als Roddy Wahr maakte hij ook 2 singles voor het Delta label in die periode. Na zijn vertrek kwam Martin Dubbeldam over van The Thunderbirds waar hij onder de artiestennaam Martin Stevens faam had gemaakt met een ruige Vince Taylor act. Martin was toen werkzaam op het Centraal Bureau van de Omroep in Hilversum

 

De eerste optredens waren in Hilversum in het Casino en Het Wapen van ‘s Graveland. In navolging van THE DESTROYERS uit Blaricum die met groot succes instuif rock & roll avonden organiseerden in de grote feestzaal van bioscoop Concordia in Bussum gingen The Torero's op zondag rock & roll avonden organiseren in de Harmonie in Bussum. Zij hadden toen echter heel wat minder succes hiermee!

 

VALLEY RIDER / SURFSIDE

In de loop van 1962 kwam de groep naar het voorbeeld van hun grote voorbeelden THE SHADOWS in het in het bezit van Fender gitaren. Met hun Stratocaster, Jazzmaster en Precision Bass verschenen zij begin 1963 op hun eerste platensessie, die plaats vond in een lokaal van de voormalige Openbare School aan de Schoolstraat in Blaricum. Alles werd 'live' direkt opgenomen door talentenscout Hans de Raaff met een ReVox G36 bandrecorder en Neuman U67 buizenmicrofoon. Hij wist het ook voor elkaar te krijgen dat deze opnamen door platenmaatschappij Inelco op hun RCA label werden uitgebracht. Op hun debuutsingle was duidelijk hoorbaar, met wat voor talentvolle muzikanten we hier te maken hadden. Het geluid was ondanks de primitieve opnameruimte en apparatuur sprankelend helder en warm en elk instrument was op de juiste plaats hoorbaar. Op de A-kant Valley Rider van C. Keadon en A. Spoel. Dit zijn schuilnamen van de Nederlandse componisten André de Raaff en Cor Cools. André de Raaff is de jongere broer van Hans en was destijds een bekende arrangeur en pianist, die een duo vormde met pianist Jacques Schutte en voor de omroep werkte. André en Jacques schreven ook de muziek voor Ik Sta Op Wacht, de grote hit uit 1957 van Joop de Knegt.

 

Een zeer geslaagde cover van het Torero's origineel werd in 1984 door de Finse groep THE QUIETS opgenomen en voor het eerst uitgebracht op het 'Rautlanka' label (RREP-5). Het sfeervolle Surfside, op de andere kant, verscheen begin 1963 in Australië op HMV (EA 4506) en werd uitgevoerd door THE DENVERMEN (op het label stond nog DIGGER REVELL'S DENVERMEN; Digger Revell was hun zanger in de periode 1961-1962). Surfside bereikte de 1e plaats in Australië en de single werd ook in Amerika (Capitol) en Engeland (Decca) uitgebracht. Componist was de uit Nieuw Zeeland afkomstige rock & roll zanger Johnny Devlin, die tevens manager en producer van THE DENVERMEN werd. Sologitarist Les Green gebruikte een Gibson ES 355 gitaar, Fender versterker en een Klemt Echolette bij de opname. "With a Gibson you could play more melody", legde Les later uit.

 

Eind 1963 verscheen hun 2e plaat met vokaal werk van Rudy Kleijn en Martin Stevens (Dubbeldam). I'll Never Get Over You was een cover van een van de laatste successen in de beatstijl van JOHNNY KIDD & THE PIRATES uit de Engelse hitparade. Het was een van de allereerste composities van door Gordon Mills, toen nog zanger van THE VISCOUNTS. In 1964 schreef hij de Top 10 hit I'm The Lonely One voor CLIFF RICHARD & THE SHADOWS. Later maakte Gordon Mills als manager wereldsterren van Tom Jones, Engelbert Humperdink en Gilbert O'Sullivan. Op de andere kant van de single was hun eigen nummer She Was My Love te vinden. Beide opnamen evenals hun volgende instrumentale single werden wederom gemaakt in Blaricum door Hans de Raaff.

 

MANHÃ DE CARNAVAL / BEATNIK TIME

De Braziliaanse jazz & bossa nova gitarist Luiz Bonfá (1922-2001) schreef in 1958 het thema voor de film "Orfeu Negro" (Black Orpheus). Op de soundtracks van de film is zijn solouitvoering op gitaar van Manhã de Carnaval (Morning of the Carnival) te beluisteren en tevens werd de song met Portugese tekst van Antonio Martin op 2 andere tracks gezongen door Agostinho dos Santos en Elizete Cardoso. In 1966 schreef Carl Sigman de Engelse tekst A Day In The Life Of A Fool hierop voor Jack Jones. Volgens het "Guiness Book Of Records" staat Manhã de Carnaval in de de Top 10 van de meest gespeelde songs van de wereld.

 

Eind 1963 namen The Torero's hun gitaarversie van Manhã de Carnaval op. Hun bijzonder fraaie originele arrangementen vielen direct op. Nu vele jaren later kunnen we slechts gissen naar de inspiratiebron van Hans Hollestelle voor dit prachtige nummer. Waarschijnlijk kende hij de soundtrack met de uitvoering van Luiz Bonfá en Cancion de Orfeo op de LP "When in Spain" uit 1963 van CLIFF RICHARD & SHADOWS. Als fan van CLIFF RICHARD was hij mogelijk verder in het bezit van de EP "Holiday Carnival" uit 1963 waarop het nummer in het Engels als Carnival te beluisteren viel. Er bestond op dat moment verder geen voorbeeld van een andere gitaargroep. Alleen in Engeland werd in 1964 toevallig ook een bossa nova uitvoering van Manhã de Carnaval door de gitaargroep THE SAINTS uitgebracht op LP (privé persing). In 1965 verschenen nog fraaie eigen uitvoeringen van THE JOKERS uit Antwerpen onder de titel Song Of Orfeo Negro (Cardinal 3004) en THE CLEE-SHAYS (Amerikaanse studio groep op Union Japan)

 

In 1978 brachten THE SHAKIN' ARROWS uit Waalwijk de instrumental Manhã de Carnaval van de Torero's opnieuw in de belangstelling. Ze speelden het live en hun uitvoering was ook te vinden op hun debuut LP "Back Again" (Monopole 1979). Zeer geslaagd was de opname van de revival band THE FIVE JETS (Dordrecht), die te vinden was op hun 'Al Capone' EP uit 1981. De Finse gitaargroep THE QUIETS hadden in 1984 al een schitterenden cover gemaakt van Valley Rider en in 1986 namen zij een perfecte uitvoering op van Manhã de Carnaval voor hun 'Rautalanka' LP (RRLP-1). Later volgden nog opnamen van THE NIGHTRUNNERS (Triola 1991), THE SHAKIN'ARROWS (nieuwe versie op 1995) en THE SEASIDE SHADOWS (demo van THE SILVER STRINGS op Echo Records 2000)

 

Beatnik Time was een fantastische groepscompositie van de broertjes Hollestelle/Bijlaard en Kleijn. Vooral dit nummer werd sterk geplugd door Joost den Draayer op Radio Veronica. Joost had het in zijn eigen rubriek 'Hit-Tips van Joost' in het popblad 'Muziek Expres' van maart 1964 zelfs over de 'Hilversum-Sound'. Van Beatnik Time werd in 1981 een opvallende cover opgenomen door THE FELLOWS uit Leiden (DSR LP Twenty Anniversary Album).

 

DESPERADO / SENTIMENTAL SUNSET

Begin 1964 verscheen de single Desperado met Sentimental Sunset. Beide nummers waren knappe composities van Hans Hollestelle. Vooral ook de baspartij van Jan Hollestelle in het sfeervolle Sentimental Sunset is groots. Ook deze single was vaak te horen op Radio Veronica, maar helaas was geen hitnotering voor de Torero's met hun ijzersterke instrumentals weggelegd. Desperado was een opname die nog door Hans de Raaff in Blaricum was gemaakt en Sentimental Sunset was de allereerste opname van The Torero's uit de Phonogram studio in Hilversum.

 

FRIED EGGS / TALKIN' THE BLUES

In 1965 was hun zanger Martin Dubbeldam naar THE FANCY FIVE vertrokken en Rudy Kleijn is te horen als zanger op Talkin' The Blues, hun enige single dat jaar. Tevens stond hierop hun allerlaatste instrumental Fried Eggs, dit nummer had nog helemaal de typische 'Shadows-Stratocaster' sound met de heldere gitaarklanken, die we later nooit meer bij de groep zouden terughoren. Het beat-tijdperk was voorgoed aangebroken en de Fenders werden ingeruild voor Gibson en Gretch gitaren.

 

In hun meest succesvolle periode 1963-1965 verschenen ze diverse malen op TV (ze maakten hun debuut in Combo). Voor de KRO radio maakten ze 5 specials in 1964. Hierin speelden ze nummers uit hun repertoire. Een mix van instrumentals (Shadows en hun eigen singles) en vokaal werk (Beatles nummers en andere favoriete songs). In juni 1964 verscheen zelfs een volledige fotoreportage in kleur van The Torero's in de KRO gids. Zie fotogalerij.

 

De Torero's kwamen in 1964 onder contract bij Ben Essing (de burgemeesterszoon uit Blokker). Het werkterrein van de Torero's lag daarna ook voornamelijk in de grote dancings van Noord-Holland. Op 6 juni 1964 haalde Ben Essing de Beatles naar Nederland voor een middag- en avondshow in de veilinghallen in Blokker. The Torero's stonden in het voorprogramma samen met The Hot Jumpers, The Fancy Five (nog een band uit 't Gooi met ene Dick Bakker op orgel), John Russell & The Clan, Elias Glas & Quintet Dominique, Don Mercedes & The Improvers, Jack & Bill, The Candy Kids, Ciska Peters, Karin Kent en Wanda.

 

Op 1 juni 1965 gingen ze in zee met 'Pop-Studio', het managementburo van Herman Stok (VARA DJ) en Kees van Maasdam. Samen hadden ze reeds in 1949 de JARO (Jeugd Amateurs Radio Omroep) opgericht. Deze professionale aanpak resulteerde in nog meer radio- en TV optredens. Ze fungeerden met name een tijdlang als huisorkest in het radioprogramma 'Shout' (met presentatie van Jos Brink) waarin ze ook de herkenningstune speelden. Ze waren ook achter de microfoons van diverse VARA radio- en TV shows te beluisteren. Uit een van deze uitzendingen stamt nog een prachtige instrumentale bewerking bewerking van I Got Plenty Of Nothing (uit Porgy & Bess van George Gershwin), met een prominente hoofdrol van bassist Jan Hollestelle. De inspiratie hiervoor kwam van Nivram van THE SHADOWS, met de befaamde basgitaarsolo van Jet Harris.De Torero's fungeerden ook als begeleidingdingsorkest voor Karin Kent, een andere artieste uit de stal van Herman Stok en Kees van Maasdam.

 

BALD HEADED WOMAN / AS TEARS GO BY

Hun laatste produktie voor RCA was in 1966 de vokale beat single Bald Headed Woman / As Tears Go By. De plaat bereikte de 6e plaats in Veronica Top 40 samen met de 'echte' hits van respectievelijk THE JAY JAYS; MARIANNE FAITHFULL en THE ROLLING STONES.

 

DECCA SINGLES EN SESSIEWERK

De Torero's kwamen daarna bij Phonogram onder contract en werkten o.a. met producer Tony Vos (ex- Veronica D.J. en programmaleider). Gitarist Martin Bijlard werd in de loop van 1965 tijdelijk vervangen door hun muziekmaatje uit de beginperiode Jaap Verhoof en in 1966 kwam Hans Thijssen (ex- Long Tall Shorty & The Spectacles) als slaggitarist in de bezetting. In 1967 heeft drummer Rudy Kleijn wegens miltaire dienstplicht plaats gemaakt voor Jan Crescent (ex- Long Tall Shorty & The Spectacles) en is Jan Lambel op saxofoon de Torero's komen versterken. Er volgden in de periode1966/1967 nog 3 singles op het Decca label die totaal niets deden. Trouwens vergeleken met hun instrumentale beginperiode was het vokale plaatwerk daarna maar een zwakke vertoning. De Torero's hebben in de Phonogram studio ook voor de begeleiding gezorgd voor enkele opnamen van Karin Kent, zoals You're No Good en Sweet Nothings.

 

De originele bezetting met Hans en Jan Hollestelle, Martin Bijlard en Rudy Kleijn was in 1968 weer compleet toen zij hun naam wijzigden in THE EMPTY VESSELS (de holle vaten!). Met deze bezetting werd nog een single gemaakt op Deca. Hans Hollestelle en zijn twee jaar jongere broer Jan rolden al kort na het opdoeken van deze formatie in de sessiescene. Producer Harry van Hoof nodigde ze in de studio eens uit om mee te spelen op een plaatje. Toen hij zag dat ze de muziek moeiteloos van het papier konden naspelen, stonden de studiodeuren wijd voor hun open. In 1970-1971 zaten de broers in de orkestbak bij de musical 'Hair',die met groot succes door ons land trok. Jan Akkerman was de tijdelijke vervanger van Hans. Hans en Jan hebben op ontelbare platenprodukties van nederpopacts meegespeeld, van THE CATS tot SANDRA & ANDRES. Voor Hans was één van zijn hoogtepunten van zijn sessiewerk het intro dat hij in 1971 bedacht voor de wereldhit How Do You Do? van MOUTH & McNEAL. Hij kreeg er zelf  100 gilden (!) voor! Nog een memorabele gitaarpartij is te horen op het nummer KL204 (Als Ik God Was) van PETER KOELEWIJN uit 1977.

 

In 1974 is Hans het strakke keurslijf van het sessiewerk beu en sluit zich aan bij EKSEPTION (zonder Rick van der Linden), waarmee hij de LP 'Bingo' opnam en een grote tournee door Zweden maakte. Begin 1976 vinden we Hans en Jan terug in de supergroep SPIN. In feite een voortzetting van de ontbonden formatie EKSEPTION. Drummer in deze jazz-rockband was Kees Kranenburg Jr., ook al een bekende uit het tijdperk van de gitaargroepen, als ex- drummer van THE JUMPING JEWELS. De formatie SPIN bestond to 1977 en er werden 2 LP's hiervan uitgebracht op Ariola. Hans zat daarna o.a. in ROBINSON CRUISER, DR. LOVE (sessiegroup), BEAUGARDE en THE RAIN (ex- RAINBOW TRAIN van Hans Vermeulen). Anno 2004 is hij op de bühne actief in de Rolling Stones covergroep FLIGHT 505. Jan speelde bij formaties als TOWER, THE BEUK BROTHERS en GEO (voortzetting LIMOUSINE). In de 80-er jaren kwam hij als bassist in het trio van Louis van Dijk terecht. Later zat hij als bassist in het Metropole Orkest. Tot op de dag van vandaag zijn Hans en Jan Hollestelle druk in de weer in de studio als sessie-muzikanten. Hans heeft zich steeds meer ontwikkeld als arrangeur (van Anita Meyer tot Jan Smit). Rudy Kleijn werd geluidstechnicus bij de NOS en was betrokken bij het vastleggen van honderden popconcerten. Martin 'Stevens' Dubbeldam ging later naar de AVRO als geluidstechnicus. Martin Bijlard is in 2007 overleden.

 

Hans Hollestelle heeft nooit helemaal zijn 'roots' uit het verleden vergeten. Zo kwam er in 1973 een LP uit onder de naam HANK HOLLEWAY - 'Hits À La Shadows' (Omega). Hans heeft hierop vooral een aantal hits uit die tijd tot instrumentals bewerkt met een opvallend gebruik van effect apparatuur. In 1976 kwam er weer een LP en singel van hem op de markt met Shadows-achtige instrumentals onder de naam MAN OF MYSTERY. Hans speelt hier weer samen met zijn broer Jan een aantal favoriete instrumentals uit zijn Torero's periode, maar eerlijk gezegd is de LP "The Shadow Of Today" een tegenvallende produktie met een vlakke doffe gitaarsound, die nergens aan de sprankelende gitaarklanken uit zijn beginperiode doet terugdenken. In 1989-1990 speelde en arrangeerde Hans nog 2 CD's vol in dezelfde stijl voor Dureco en Arcade, zijn naam als uitvoerend gitarist is overigens hierop niet terug te vinden. Jammer genoeg wordt er op dit soort commerciële produkten nooit iets toegevoegd aan het origineel en het is eigenlijk alleen bestemd voor een wat breder publiek. De echte liefhebber van gitaargroepen zou Hans nog het liefste horen spelen zoals in zijn beginperiode, maar dit zal altijd wel een utopie blijven. Gelukkig hebben we nog de RCA singles en wat radio opnamen uit 1964. De originele mastertapes zijn tijdens een grote brand bij Inelco verloren gegaan en wie de originele singles niet in zijn bezit heeft kan altijd nog de 7 instrumentals beluisteren op de CD 'Rock & Roll From Holland vol.3 - Instrumental (Rarity Records) uit 1993.

 

pmouse, juli 2004

BRONNEN:

Eigen archief

Biography & discography: The Torero's by Piet Muys (New Gandy Dancer #9 - 1977)

Artikel: The Torero's door Piet Muys (Shaky - Fanclubblad The Shakin' Arrows - oktober 1980)

Biografie + discografie: The Torero's door Piet Muys (Firebird #13 - september 1996)

Radio interview door Frits Spits (1979)

Hans Hollestelle (foto's en informatie)

Cees Bakker (informatie)

Gooisch Poparchief

Fotogalerij