The Mystics (Amsterdam)

De achtergrond van het Amsterdamse gitaarcombo The Mystics, die in 1963 op het Imperial label een van de beste Nederrock singles in het tijdperk van de gitaarcombo's maakten met Donauwellen en Cinquantaine, is tot 1999 een waar mysterie gebleven.

De gelukkige bezitters van de single zagen op het platenhoesje een groepsfoto gemaakt voor een kermisattractie en als bewerker van Donauwellen en La Cinquantaine, wat op het hoesje dan nog eens gespeld stond als La Cinguantaine, werd de naam Ch. Pater genoemd.

 

In het najaar van 1979 brengt George Evers in eigen beheer zijn 1e overzicht van 'Hollandse Instrumentale Groepen 1958-1965' uit. Naast een fotokopie van het fotohoesje van Mystics single is de volgende tekst hierin terug te vinden.

Op de hoes is alleen de drummer te herkennen, maar dat was dan ook een oude bekende uit Johnny & his Cellar Rockers n.l. Pierre v.d. Linden. Ook een brief naar Pierre leverde niets op. Dus 't blijft nog steeds een "mystic".

 

De reacties op deze instrumentale special waren dusdanig interessant, dat George in het najaar van 1980 reeds een 2e herziene oplage (150 stuks) uitbracht onder de noemer: Instrumentale Gitaargroepen Holland 1959-1964. Bij The Mystics (Amsterdam) staat nu te lezen:

Sologitarist Charles Pater is verantwoordelijk voor de 'snelle' uitvoering van beide nummers. Drummer was Pierre v.d. Linden, kersvers uit Johnny & his Cellar Rockers (later naar ZZ en de Maskers e.a.) De rest is onbekend.

 

In augustus 1982 worden we wederom verrast met een 3e oplage, maar nu zijn ook alle instrumentale rock produkties tot 1982 opgenomen in het boek 'Hollandse Instrumentale Produkties 1958-1982'. Er is nu ook een complete bezetting terug te vinden (die bleek achteraf niet helemaal te kloppen) en de waardering voor de single had nu grote vormen aangenomen.

Deze Amsterdamse formatie waarvan slechts summiere gegevens bestaan maakte een van de beste singles uit het begin van de instrumentale Nederpop. Zowel 'Donauwellen' (later o.a. gecoverd door de Giants en de Entertainers - zie daar) als 'La Cinquantaine' zijn schoolvoorbeelden van technisch vernuft en muzikaal inzicht. Bezetting: Pierre v.d. Linden (drs., ex- Johnny & his Cellar Rockers; naar ZZ en de Maskers), Charlie Pater (gt.), Willy Yang (bas) en Ton van Rooy (voc)

 

Deze tekst is in iets beknoptere vorm ook terug te vinden in het unieke boek Nederpop (25 Jaar Popmuziek In Nederland), dat enkele maanden eerder in 1982 door Uitgeverij Het Spectrum werd uitgebracht. De samenstellers hiervan waren de verzamelaars/connaisseurs Roeland Bajema, Robert Briel en George Evers.

 

In 1992 brengt Rarity Records de CD - COLLECTOR ITEMS Vol.2 * MOSTLY INSTRUMENTAL (RARITY C192461 met een aantal mastertapes uit de archieven van EMI/Bovema uit. Hierop zijn ook Donauwellen en La Cinquantaine van The Mystics terug te vinden. In het inlegboekje schrijf ik o.a. Zeer gewaardeerde single in verzamelaarskringen, vanwege de vakkundige gitaarbewerkingen van deze klassieke stukken. De foutieve bezetting had ik overgenomen uit bovengenoemde uitgaven.

 

Een jaar later in 1993 is het platenbaas Hans Jansen gelukt om met medewerking van EMI Music Holland BV maar liefst 18 'unreleased' tracks op te sporen en deze worden uitgebracht op de CD - COLLECTOR ITEMS Vol.3 * RARE & UNRELEASED (RARITY C192477. Ik heb wederom de eer om de tekst voor het inlegboekje te schrijven en het voorwoord sluit ik af met......de 4 instrumentals van de Amsterdamse gitaargroep THE MYSTICS zijn eveneens een hoogtepunt voor mij. Inderdaad waren de navolgende produkties uit 1962 van The Mystics boven water gekomen: Sound Of The Ghost, Milco, Girls Blues en Driftin' en in mijn stukje steek ik mijn waardering niet onder stoelen of banken.

 

Dan komt er op 13 febr. 1999 een fax binnen bij Rarity Records van Charles Pater uit Almere met de volgende tekst.....

Ik kwam via via tot m'n verrassing in het bezit van de CD RARE & UNRELEASED. Daar staan o.a. 4 nummers op van The Mystics, een bandje waarvan ik sologitarist/componist was. De nummers waren opgenomen in de Bovema-studio in november 1962. De andere 2 nummers uit deze sessie waren Donauwellen en La Cinquantaine. Een jaar later heeft Bovema ook nog nummers van ons opgenomen: in de Bovema-studio EN live-opnamen in Warmond (in een jachthaven als ik me goed herinner) dat was een double-bill met Les Mystéres met zang van Mariska Veres. Hebben jullie daar ook nog iets van gevonden?

P.S.

De bezetting zoals door jullie vermeld, was niet helemaal goed.

Arie Hooning - slaggitaar

Pierre vd Linden - drums

Kick Otto - basgitaar

Charles Pater - sologitaar

....36 jaar later was uiteindelijk de bezetting, dankzij de reactie van Charles Pater, volledig bekend geworden. Willy Yang, de bassist van een andere legendarische Amsterdamse gitaargroep The Astronauts, bleek dus ten onrechte jarenlang als bassist van The Mystics te zijn opgenomen in de bovenstaande discografieën. Ton van Rooy (=Tonnie Rooy), zal uit het vervolg van het verhaal blijken, heeft wel degelijk in de voorgeschiedenis van The Mystics een rol als zanger gespeeld.

Biografie

Charles Pater begon in 1957 met wat schoolvrienden gitaar te spelen en nummers van Elvis Presley te imiteren. Zijn eerste optreden deed hij samen met Ronnie Hulzebosch tijdens een schoolfeest. Samen met gitarist Kick Otto en drummer Bert van Nigtevecht richtte hij in het najaar zijn eerste schoolbandje op. Dat waren The Teddy Bears. Ze traden regelmatig op, zoals in het Bavohuis. Ze begonnen reeds een zekere bekendheid in Amsterdam-Oost te krijgen, toen drummer Bert er in de loop van 1958 plotseling mee stopte. De band viel uiteen. Charles en Kick gingen ieder hun eigen weg. Kick deed in verscheidene andere bands ervaring op en specialiseerde zich als basgitarist. Charles legde zich op de gitaar studie toe. Hij was nogal beïnvloed door Scotty Moore (de gitarist van Elvis) en later door Chet Atkins en Duane Eddy. Ook van jazz gitaristen als Barney Kessel en Wes Montgomery had hij LP's in huis.

 

In 1959 speelde Charles samen met Wim Hoekstra en Paul Gimbel (de bekende Ned. tafeltennis kampioen) in een bandje en in april deden ze alle drie afzonderlijk mee aan de grote Elvis imitatie wedstrijd, die door organist Bernard Drukker in het theater van de Royal bioscoop aan de Nieuwendijk werd georganiseerd. Charles werd derde in de halve finale en eindigde als 4e in de finale, die een dag later op 28 mei 1959 plaats vond. Pim Maas was de grote winnaar met zijn Presley Cats, waarin zijn pa saxofoon speelde. Ria Valk werd 2e in de eindstrijd. De AVRO radio besteedde ruim aandacht aan deze wedstrijd in het programma Discotaria van Jan Koopman. Roel Balten maakte wat interviews met o.a. Pim Maas, Ria Valk en Charles. De Haagse Indo band The Hot Jumpers traden daar eveneens op en de zelfgemaakte electrische basgitaar (een novum toendertijd) van Oscar Rexhauser, was het gesprek van die avond onder de Amsterdamse muzikanten. Pim Maas en Ria Valk kregen een platencontract. Ook de band van Paul Gimbel mocht auditie doen bij Phonogram. Paul mocht een plaat maken zonder de rest. Dat werd Sugar Bowl Rock met René Nodelijk op sologitaar. Van Paul Gimbel verscheen op 10 oktober 1959 een artikel in de TeleVizier met 2 foto's waarop ook Charles Pater als gitarist te bewonderen was.

 

In november 1959 speelde hij weer samen mijn zijn oude schoolvriend Kick Otto in een formatie, waarin Willem Breuker (klarinet) en Gerard Breuker op trommels meespeelde. Op 8 november 1959 werd er een privé bandopname van het nummer Undecided van het ensemble gemaakt. Dit staat in het boek van Willem Breuker vermeldt als het z.g. Valkenberg plaatje. Charles ging in 1960 tijdelijk als sologitarist bij The Shakin' Heart spelen, die net hun plaat My Bonny (Polydor) hadden opgenomen. Hun sologitarist Johnny Antonio had zijn arm gebroken! Charles speelde ook een tijdje mee in het Friendship Sextet. In die periode leerde hij ook Jantje Akkerman kennen, die af en toe meespeelde. Charles heeft Jan bij hem thuis op zijn jongenskamertje nog naar een LP van Wes Montgomery laten luisteren en samen hadden ze het al over Django Reinhardt. In 1960 werd Charles de sologitarist van de band The Jumping Rockers met zang van Tonnie Rooy. Tonnie Rooy woonde in Amsterdam-Noord en op 28-10-1960 verscheen een artikel over hem en zijn band in de plaatselijke krant De Noord Amsterdammer (Nieuwe Hollandse Courant). Ook zijn zusje Lydia Rooy, die in het Teenager Trio zong, kwam hierin aan bod. Tonnie Rooy & The Jumping Rockers traden regelmatig op in zaal Robinson in Landsmeer. Tonnie Rooy was later o.a. actief als zanger van The Sharows, bestaande uit ex- groepsleden van The Astronauts. Charles Pater speelde in die tijd op een zoals hij het zelf noemde - een witte plank (Nederlands fabrikaat - geen Egmond, een Famos o.i.d.) en een zelfgebouwde (z'n vader) versterker. Daarna kwam hij in het bezit van een rode Dynacord kofferversterker.

 

In het najaar van 1960 werd er voor een schoolavond in Krasnapolsky in Amsterdam een band gevormd, die oorspronkelijk Kick Otto als sologitarist had, maar daar hij liever bas speelde, vroeg hij Charles Pater als sologitarist te fungeren. Duco de Rijk, afkomstig uit The Jumping Rockers, was slaggitarist. Er was ook nog een 2e onbekende slaggitarist van de partij en drummer Pierre Huyben jr. Dit vijftal dat toen in de Kras optrad kreeg de naam: The Mystic Five. Drummer Pierre Huyben vertrok naar het John Breugel Combo en zijn vervanger werd Wim van Taarling (ex- The Teddy Bears). Arie Hooning was zanger/gitarist in een bandje in Amsterdam-Zuid en in mei 1961 kwam hij bij het vijftal. Duco de Rijk verliet daarna de band en vormde zijn eigen combo The Paramounts. Het was nu juni 1961 en ze treden nu voor het eerst op als The Mystics. Cor Mays werd hun manager.

 

Voortbouwend op The Shadows-stijl zochten The Mystics een compromis tussen jazz en rock, waarbij het strakke ritme van de rock en het improviseren en samenspel van de jazz gebruikt werden voor vele eigen arrangementen. Met name het samenspel tussen Charles en bassist Kick Otto was van een ongekend niveau voor een amateur gitaarcombo uit die tijd. Ze bouwden een uniek repertoire op, dat vooral opviel door de vele eigen composities van Charles Pater en eigen bewerkingen van 'jazz' standards. Zoals: Summertime, It Ain't Necessarily So, Blue Skies, Tea For Two, Nuages, Embraceable You, The Breeze And I, Liebestraum, Besame Mucho enz. Op de 'playlist' van The Mystic Five van 20-01-1961 stonden de navolgende instrumentale nummers: Apache, Man Of Mystery, Blues March, Teen Scene, Donauwellen en de eigen composities: Sound Of The Ghost, Open Fire, Train To Hell, Squiffy Squit, Laugh Don't Cry. Gezongen werd er door Charles en Arie Hooning. Arie had een prachtige lichte tenor en excelleerde in nummers als: Devil Woman, Smoke Gets In Your Eyes, Twilight Time etc. Charles deed de vroege Presley en Buddy Holly nummers en deed wat 'verrockt' Nederlands repertoire zoals: 't Was Een Zomernachtfeest, Onze Poes Heeft Poesjes Gekregen, 24.000 Kussen en vertalingen van C'est Si Bon, Volare e.d. Ze speelden zowat alle nummers van de eerste LP van The Shadows en uiteraard ook een groot aantal nummers van Cliff Richard.

 

The Mystics verzorgde in de periode 1961-1962 ook de begeleiding van het Indo jongens duo The Candy Kids. In 1961 kreeg Charles een aanbieding om prof te worden bij het Holland Sextet (deden veel cruises en optredens in Scheveningen enzo). Hij durfde die stap toen niet te zetten en stelde Rudi Contini Selier, van Pim Maas & The Presley Cats voor. Rudi is daar inderdaad op ingegaan. In september 1961 stond Charles op de Firato in Amsterdam de Dynacord tape-echo te demonsteren en speelde tot vervelens toe "Wheels" met perfect afgesteld echo-delay, alsof er 4 gitaristen speelden. In 1962 deden The Mystics buiten mededingen mee aan de grote door het weekblad Romance en Phonogram georganiseerde talentenjacht, die werd gewonnen door Rob de Nijs & The Lords. In juni 1962 vertrok drummer Wim van Taarling terug naar The Teddy Bears en later naar naar The Paramounts, de band van zijn ex- Mystic Five maatje Duco de Rijk. Na de komst van Trix Boelen noemde ze zich Trix & The Paramounts - en stonden o.a. in het voorprogramma van het roemruchte Rolling Stones concert op 8 augustus 1964 in de Kurzaal in Scheveningen. Duco en Wim maakten ook deel uit van ZEN. Duco is anno 2000 weer actief met een nieuwe bezetting van The Paramounts. Een zekere N. Kopius werd de vervanger van Wim van Taarling in The Mystics, maar deze moest een maand later al zijn plaats achter het drumstel verlaten voor Pierre vd Linden. Pierre hield net als Charles veel van jazz-muziek (met name Art Blakey & The Jazz Messengers). Tijdens een repetitie drumde hij eens mee met het nummer Blues March en dat maakte zo'n indruk op hem dat hij Johnny & his Cellar Rockers verliet en zich bij The Mystics aansloot. In de periode 1962-1963 zat Charles in militaire dienst en een van de nummers die ze vaak speelden was Ballad Of A Soldier. Ook ging hij door met het schrijven van nieuwe instrumentals zoals: Cleopatra, Sunset, Nothing, The Plaintiff, The Cycloon en Blackmail.

 

The Mystics bleven niet onopgemerkt bij de platenmaatschappijen en in november 1962 vond de eerste platensessie plaats in de Bovema studio in Heemstede. John Moring (Leedy Trio) was de opnameleider. Er werden 6 tracks opgenomen, waarbij 3 eigen composities van Charles Pater (Milco - speciaal geschreven voor het pasgeboren zoontje van Wim van Taarling), Sound Of The Ghost en Girls Blues. Een cover van Driftin' van The Shadows (Drifters) en knappe bewerkingen van Donauwellen en La Cinquantaine. Tijdens de sessie werden de volgende instrumenten en apparatuur gebruikt. Charles Pater: Framus Hollywood gitaar + whammy bar, Dynacord versterker en echo. Kick Otto: Höfner basgitaar. Arie Hooning: Höfner gitaar en Pierre vd Linden: Premier drums. De single Donauwellen / La Cinquantaine werd begin 1963 op het Imperial label uitgebracht met fotohoes (gemaakt op de Amsterdamse kermis). De overige 4 tracks werden 30 jaar later in het bandenarchief teruggevonden. Dit was op initiatief van Hans Jansen uit Haarlem van Rarity Records.

 

In het voorjaar van 1963 waren The Mystics in de studio in Heemstede voor hun 2e platensessie. Zo werden in ieder geval opgenomen een bewerking van Django Reinhardt's Nuages en Offenbach's Can Can, getiteld als The Mystics In De Onderwereld. Charles zong het oudje: It's A Sin To Tell A Lie. Ook Arie Hooning zong een nummer tijdens deze sessie en er was nog een instrumentale compositie van Charles, waarvan de titel hem ook ontschoten is. Hij was er zeer trots op en zou die opname dolgraag nog eens horen!

In de Jachthaven Warmond werden door Bovema daarna complete sets live opnamen gemaakt van The Mystics en van de groep Les Mysteres, met zangeres Mariska Veres. Bekend is alleen dat Mariska het nummer Summertime zong en dat The Mystics een instrumentale versie deden.

 

Volgens Charles Pater werd in augustus 1963 tijdens een repetitie in 'Ons Huis' aan de Zeeburgerdijk Pierre vd Linden door Bob Bouber persoonlijk 'weggeroofd' om bij ZZ en de Maskers te komen spelen als vervanger van Henny van Pinksteren. Het was wel gezellig daar; Jantje Akkerman oefende daar met zijn Cellar Rockers en Jan de Hont zat daar met zijn Apron Strings. Er zijn daar audio -en filmopnamen gemaakt, maar niemand heeft die ooit nog kunnen traceren. Drummer Theo van Spaandonk (ex- Little Henny & The Shakin' Boys) was de vervanger van Pierre.

 

The Mystics doen regelmatig de begeleiding voor artiesten als The Blue Diamonds, Ria Valk, Anneke Grönloh, Willeke Alberti, The Spotlights en spelen ook af en toe tijdens de weekends in Duitsland. Toen in 1964 de muziekscene compleet veranderde door het Engelse beatgeweld, werden The Mystics ontbonden en gingen ze verder als The New Mystics. De hoofdrol is nu weggelegd voor de organist Wim Paulus en het repertoire van The Animals e.d. werd nu gespeeld. In de 1e helft van 1965 hing Charles Pater zijn gitaar aan de wilgen.

 

pmouse, maart 2003

met dank aan Charles Pater voor de informatie en de foto's

Bezettingen:

NAAMLOOS 1957

Charles Pater (zang, gitaar)

Ronnie Hulzebosch (zang, gitaar)

 

THE TEDDY BEARS 1957-1958

Charles Pater (zang, gitaar)

Kick Otto (zang, gitaar)

Bert van Nigtevecht (zang, drums)

 

NAAMLOOS 1959

Paul Gimbel (zang)

Charles Pater (gitaar, zang)

Wim Hoekstra (gitaar)

? (drums)

 

NAAMLOOS (november 1959) (maakten privé opname Undecided - z.g. Valkenberg plaatje)

Willem Breuker (klarinet)

Charles Pater (gitaar)

Kick Otto (basgitaar)

Gerard Breuker (slagwerk)

 

THE FRIENDSHIP SEXTET 1959

Charles Pater (gitaar) tijdelijk als invaller

 

THE SHAKIN' HEARTS 1960

Charles Pater (sologitaar) tijdelijke invaller voor gitarist Johnny Antonio (gebroken arm)

 

THE JUMPING ROCKERS (Amsterdam-Noord) 1960

Tonnie Rooy (zang) naar The Sharows (62)

Charles Pater (sologitaar) naar The Mystic Five

Kick Otto (basgitaar) naar The Mystic Five

Duco de Rijk (slaggitaar) naar The Mystic Five

Karel Albrink (drums) naar The Mystic Five

Wim Paulus (piano/orgel)

 

THE MYSTIC FIVE 1960-1961

Charles Pater (sologitaar, zang)

Duco de Rijk (slaggitaar)

? (slaggitaar)

Kick Otto (basgitaar)

Karel Albrink (drums) naar The Blue Rhythms

 

THE MYSTIC FIVE mei 1961

Charles Pater (sologitaar, zang)

Duco de Rijk (slaggitaar) naar The Paramounts - later Trix & The Pramounts en ZEN

Arie Hooning † (slaggitaar, zang)

Kick Otto (basgitaar)

Wim (van) Taarling (drums) ex- The Teddy Bears

 

THE MYSTICS juni 1961 - juni 1962

Charles Pater (sologitaar, zang)

Arie Hooning † (slaggitaar, zang)

Kick Otto (basgitaar)

Wim (van) Taarling (drums) terug naar The Teddy Bears; later naar The Paramounts - Trix & The Paramounts en ZEN

 

THE MYSTICS juni 1962

Charles Pater (sologitaar, zang)

Arie Hooning † (slaggitaar, zang)

Kick Otto (basgitaar)

N. Koppius (drums)

 

THE MYSTICS juli 1962 - voorjaar 1963 (bezetting plaatopnamen Bovema/Imperial)

Charles Pater (sologitaar, zang)

Arie Hooning † (slaggitaar, zang)

Kick Otto (basgitaar)

Pierre v.d. Linden (drums) ex- Johnny & his Cellar Rockers; naar ZZ en de Maskers

 

THE MYSTICS voorjaar 1963 - 1964

Charles Pater (sologitaar, zang)

Arie Hooning † (slaggitaar, zang)

Kick Otto (basgitaar)

Theo van Spaandonk (drums) ex- Little Henny & The Shakin' Boys

 

THE NEW MYSTICS 1964 - 1965

Charles Pater (gitaar, zang)

Kick Otto (basgitaar)

Theo van Spaandonk (drums)

Wim Paulus (keyb.)

Willem ter Bruggen (tenorsax) ex- Little Henny & The Shakin' Boys 

Discografie:

1963 IMPERIAL IH 534 Donauwellen / La Cinquantaine

 

1992 CD RARITY C192461 - COLLECTOR ITEMS Vol.2 * MOSTLY INSTRUMENTAL

Donauwellen / La Cinquantaine (rec. nov. 1962 EMI/Bovema master tapes)

 

1993 CD RARITY C192477 - COLLECTOR ITEMS Vol.3 * RARE & UNRELEASED

Sound Of The Ghost / Milco / Girls Blues / Driftin' (rec.nov. 1962 EMI/Bovema master tapes) 

Fotogalerij